Kracht en onmacht

Een tentoonstelling van Käthe Kollwitz in Nederland, dat is al 20 jaar niet meer voorgekomen. Vorig jaar ging ik speciaal naar Keulen om haar museum te bezoeken.
En nu is er een grote tentoonstelling in het bijzondere Museum Belvédère in het Friese Oranjewoud.
Veel werk hing er en hoewel ik al veel kende van afbeeldingen werd ik vorige week weer verpletterd. Ik kon er alleen maar heel stil bij staan.

Zo getuigend van kracht en onmacht, zo het leven ook weerspiegelend van Käthe Kollwitz. Ik ben al enige tijd bezig in haar omvangrijke dagboek.
Haar leven en werk veranderde voor altijd nadat haar jongste zoon Peter in 1914 sneuvelde in de Eerste Wereldoorlog. Haar werk werd een aanklacht tegen de oorlog, tegen armoede. Daarmee is het ook tijdloos, helaas.

Vrolijk is het dus meestal niet. Het deed me goed in elk geval één werk te zien met een blije moeder en een vrolijk kind. Uit 1933 dateert dat. Ze is weer in staat vreugde te zien en af te beelden.

Belangrijk onderwerp is ook de moeder.
Beschermend (zoals in het beeld 'Toren van moeders), gelaten, onmachtig.
De zelfportretten laten de kunstenares door de tijd heen zien. Haar gezicht weerspiegelt haar leven. Met recht heet de catalogus van de tentoonstelling 'Getekend leven'.



De tentoonstelling in Belvédère is verlengd en nog te zien tot 9 oktober. http://www.museumbelvedere.nl/


Eerdere blogs over Käthe Kollwitz