De schoolagenda

Nu de scholen zoetjesaan weer beginnen, keren mijn gedachten soms terug naar vroeger. Toen we naar de schoolcampus van V & D gingen, met de trein van Weert naar Eindhoven.
Wat agenda's betreft viel er niets te kiezen. Die waren standaard verplicht op de MMS Maria Auxiliatrix, vanaf klas 3 Philips van Horne.
Het eerste jaar nog onder het bewind van de nonnen kwam er nauwelijks een versiering aan te pas. De foto van priesterstudent Iggi, die we met een dubbeltje per week steunden, was zo ongeveer de enige frivolité.
O ja, een ander agenda-item en daar verbaas ik me nu nog over. Ergens in mijn eerste schooljaar konden we allemaal gratis een deodorantstick 8x4 ophalen. Met een school vol meiden in de puberteit geen gek idee om ze met deodorant te laten kennismaken. Maar toch, verbijsterend achteraf dat de nonnen de commercie zo binnenlieten. Moet je je voorstellen dat een fabrikant nu zo publiekelijk zijn producten kon pushen. Correctie: dit gebeurde in de tweede klas, toen de nonnen de schoolleiding aan leken hadden overgedragen.
In het tweede jaar komen langzamerhand de plaatjes en de tienergrapjes in mijn agenda. In mijn rode agenda uit het 3e jaar (1968-1969) ga ik helemaal los.
De highlights markeerde ik in kleurige sierletters. Ajax-Benfica 3-0! En dan is er rechts nog de definitie van de kus. (14 and never kissed before ...)

De protestmars in Weert toen Rusland Tsjecho-Slowakije binnenviel. Samen met anderen scandeerde ik 'Viva Dubçek', terwijl ik nauwelijks wist wat ik riep. Maar de rector liep ook mee in de tocht, dus het zat vast wel goed.
Tegelijkertijd was er nog de onschuld van de Sound of Music, die ik toen voor de eerste keer zag. Natuurlijk plakte ik dan het bioscoopkaartje in.

Grappig, de markering van de 'kuikenaffaire'. De excursie naar een kuikenbroederij resulteerde in eieren, een kleine broedmachine in de klas en de directie die dat verbood. We protesteerden, want onredelijk en oneerlijk.
De agenda van 4 MMS is al weer een stuk soberder en die van het examenjaar puur functioneel. Geen fratsen meer.

Een jaar of 3 later begon een nieuwe serie: de lerarenagenda's. Zeven stuks van de Stefanus Mavo in Tilburg waar ik Frans gaf en later ook Nederlands.
Serieus werk en de enige kleur zat in de cijferlijsten.


Met grote slagen blader ik door al deze agenda's die maar liefst 12 jaar uit mijn leven omvatten. De moeite waard om ze nog eens aandachtiger of weemoediger door te bladeren.