Gisteren heb ik mijn nieuwe boek Niemandsdochters gelezen.
Pardon? Je eigen boek gelezen?
Jazeker, Niemandsdochters, het boek. Het uiteindelijke papieren exemplaar in handen houden is heel anders dan printvellen lezen of vanaf het computerscherm.
Vreemd misschien - want ik weet precies waar het boek over gaat -, maar het is ook nog eens spannend: hoe lees ik het nu? Staan er geen domme fouten in? Boeit het me wel?
Niemandsdochters heeft een lange ontstaansgeschiedenis. Tijdens mijn eerste verblijf in het schrijvershuis van Roland Holst in Bergen, april 2009, ontstond al het idee voor dit jongerenboek. In november 2010 in Bergen kwam het min of meer af, in eerste versie althans.
Bij vlagen, want er kwamen andere boeken tussendoor, nam ik in
de jaren daarna de revisie ter hand. Vorig jaar was ik zover dat ik de
voorlopig definitieve eindversie naar uitgeverij De Eenhoorn kon sturen en uitgave
werd bepaald op maart 2016.
Nu is het boek er dus. Het had als werktitel Winkeldochters, maar ik begreep al snel dat jongeren van
nu die term niet meer kennen. Spullen waar de winkelier mee blijft zitten, die
niemand wil hebben.
Zo voelen Chantal en Ange
zich die in hetzelfde pleeggezin terechtkomen. Dat schept een band zou je zeggen, maar de meiden
begrijpen elkaar totaal niet. De een is door haar moeder de deur uitgezet, de
ander vlucht zelf weg uit een verstikkende situatie en wil na de scheiding bij
geen van beide ouders wonen.
Ontheemd, in zekere zin verweesd, Niemandsdochters.
Hoe het lezen van mijn eigen boek me beviel? Prima, omdat het goed laat zien hoe belangrijk hechte familiebanden zijn voor de ontwikkeling van een kind. Emotionele verwaarlozing, onder druk zetten, een kind geen kind laten zijn, ook dat zijn vormen van kindermishandeling.
De twee meisjes vinden afleiding en troost in muziek, tekenen en hardlopen.
Het gaat over universele thema’s als opgroeien, samen leven onder een dak en je eigen weg vinden.
Het boek is nu verkrijgbaar in boekwinkels of te bestellen.
Website uitgeverij De Eenhoorn - Niemandsdochters
Blog 2010 over Winkeldochters
Geen opmerkingen:
Een reactie posten