donderdag 24 maart 2016

Niemandsdochters, het boek


Gisteren heb ik mijn nieuwe boek Niemandsdochters gelezen.
Pardon? Je eigen boek gelezen? 
Jazeker, Niemandsdochters, het boek. Het uiteindelijke papieren exemplaar in handen houden is heel anders dan printvellen lezen of vanaf het computerscherm.
Vreemd misschien - want ik weet precies waar het boek over gaat -, maar het is ook nog eens spannend: hoe lees ik het nu? Staan er geen domme fouten in? Boeit het me wel?


Niemandsdochters heeft een lange ontstaansgeschiedenis. Tijdens mijn eerste verblijf in het schrijvershuis van Roland Holst in Bergen, april 2009, ontstond al het idee voor dit jongerenboek. In november 2010 in Bergen kwam het min of meer af, in eerste versie althans.
Bij vlagen, want er kwamen andere boeken tussendoor, nam ik in de jaren daarna de revisie ter hand. Vorig jaar was ik zover dat ik de voorlopig definitieve eindversie naar uitgeverij De Eenhoorn kon sturen en uitgave werd bepaald op maart 2016.

Nu is het boek er dus. Het had als werktitel Winkeldochters, maar ik begreep al snel dat jongeren van nu die term niet meer kennen. Spullen waar de winkelier mee blijft zitten, die niemand wil hebben.
Zo voelen Chantal en Ange zich die in hetzelfde pleeggezin terechtkomen. Dat schept een band zou je zeggen, maar de meiden begrijpen elkaar totaal niet. De een is door haar moeder de deur uitgezet, de ander vlucht zelf weg uit een verstikkende situatie en wil na de scheiding bij geen van beide ouders wonen.

Ontheemd, in zekere zin verweesd, Niemandsdochters.
  
Hoe het lezen van mijn eigen boek me beviel? Prima, omdat het goed laat zien hoe belangrijk hechte familiebanden zijn voor de ontwikkeling van een kind. Emotionele verwaarlozing, onder druk zetten, een kind geen kind laten zijn, ook dat zijn vormen van kindermishandeling.
In wezen is Niemandsdochters een schreeuw om ouderliefde, of het nu gaat om biologische ouders of pleegouders. Je wilt als kind gezien worden en gewaardeerd worden om wie je bent, ook als je eens een misstap begaat.
De twee meisjes vinden afleiding en troost in muziek, tekenen en hardlopen.
Het gaat over universele thema’s als opgroeien, samen leven onder een dak en je eigen weg vinden.


Het boek is nu verkrijgbaar in boekwinkels of te bestellen.
Niemandsdochters, uitg. De Eenhoorn, 14+, 170 blz.



Website uitgeverij De Eenhoorn - Niemandsdochters
Blog 2010 over Winkeldochters

Geen opmerkingen:

Een reactie posten