Bijzondere nieuwsfeiten had ik in die periode zeker meegekregen, een belangstelling voor nieuws en krantenlezen wees al vooruit op mijn latere vak van journalist.
Mijn eerste knipselverzameling begon ik al op mijn negende bij de moord op J.F. Kennedy (1963). Van de tv herinner ik me uiteraard Open het Dorp (1962) en in 1963 de mijnramp in het Duitse Lengede. In mijn herinnering waren er dagenlang live-uitzendingen van de reddingsactie. Telkens als ik uit school kwam, kleefde ik aan de beeldbuis voor de laatste ontwikkelingen.
Ik las pas over het voorval in 2007 in het boek Ararat van Frank Westerman. In zijn zoektocht naar de waarheid over de gelijknamige berg in Armenië - is de ark van Noach er echt gestrand? - roert hij ook aan de geschiedenis van de boortoren in 't Haantje.
Ik kende die plaatsnaam alleen van de borden als ik onderweg was naar een vriendin in Drenthe. Toen ik destijds over het boek sprak, zei de vriendin: 'Maar die plek is hier vlakbij. We kunnen er wel eens heengaan.'
Dat kwam er afgelopen maandag pas van.
We stonden bij het Kraterbosje waar een gedenkbord staat met krantenknipsels en uitleg over de bijzondere natuur die er sindsdien is ontstaan. Daarachter ligt een meertje, niet de plek waar de boortoren verdween, maar de winningslocatie van zand waarmee de diepe krater is volgestort. Op de plek zelf is grasland met wat nattere vegetatie.
Als je er staat, kun je je niet voorstellen dat daar vijftig jaar geleden zomaar plotsklaps die boortoren wegzonk. Gelukkig zijn er geen persoonlijke ongelukken gebeurd.
Er zijn plannen voor een documentaire en de pagina op facebook Boortoren 't Haantje geeft meer informatie, ook beeldmateriaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten