Deze schelp verdient een kistje

Met elk nieuw boek dat verschijnt, ben ik blij. Maar met sommige boeken ben ik extra blij. 'Deze schelp verdient een kistje'  is zo'n boek. Het is net uit en elke keer als ik het bekijk, word ik weer warm en voel ik me trots.
Alles klopt aan dit boek. De tedere, humoristische en altijd treffende tekeningen van Richard Verschraagen, de vormgeving van Dries Desseyn en mijn verhaal dat dankzij de inbreng van uitgever Marita Vermeulen van De Eenhoorn nog aan diepte en betekenis won.
De ontstaansgeschiedenis van dit boek is lang, maar die rijpingstijd had het nodig.
Ik schreef er eerder blogs over, zoals Onderweg naar een beter verhaal en Herherherschrijven.
Zonder dat ik tevoren thema's in dit boek wilde stoppen, zitten ze er wel in: ontdekken, loslaten, omgaan met verlies, verlangen, keuzes maken. Het boek speelt zich af in mijn geliefde omgeving: de zee en het strand.
Poëtisch, filosofisch, zo kun je het noemen, maar het is ook gewoon een verhaal over het meisje Veerle dat het leven ontdekt.
Het boek is rijk voorzien van illustraties. Niet weggefrummeld onderaan een pagina, maar royaal, vaak over dubbele pagina's. Met illustrator Richard Verschraagen heb ik tevoren geen contact gehad, maar hij heeft de sfeer van mijn verhaal haarfijn aangevoeld. Ik schrijf over Afrika en hij tekent zomaar een pagina vol maskers. Hoe kon hij weten dat die mijn speciale interesse hebben? En de drieteenstrandlopertjes die mij altijd vrolijk maken? Hij tekent een hele pagina vol.
Fijnzinnige details. De alleszeggende troostende hand van de jongen ontroert me telkens.
De uitgever heeft de tekenaar de ruimte gegeven de wereld van mijn verhaal aan te vullen. Daardoor huppelt er soms een grappig hondje door het beeld, leuk.
Geen probleem ook dat hij niet het strand tekent van 'mijn' Egmond aan Zee, maar een typisch Zeeuws strand met paalhoofden, waar hij in de buurt woont.

Zaterdag móest ik weer even de zee zien en deze keer werd dat het strand tussen Kijkduin en Scheveningen. Mijn personage Veerle zou het moeilijk hebben gehad met de grote hoeveelheid aangespoelde schelpen. 'Deze schelpen verdienen allemaal een kistje', zou ze wellicht hebben uitgeroepen.
Met de stelligheid van kinderen zegt ze in het begin van het boek nog dat ze álle schelpen van de wereld wil verzamelen. Dat beperkt ze later tot alleen de mooiste. Maar ze ziet aan haar opa bij wie ze woont, dat die niet eens zoveel schelpen heeft verzameld in zijn leven. De schelpen die hij heeft bewaard, zijn wel stuk voor stuk vol betekenis.
Tot Veerle op een dag weloverwogen zegt: Deze schelp verdient een kistje.
En in die woorden ontdekte de illustrator ineens de titel voor dit bijzondere boek.

Website Annie van Gansewinkel - Deze schelp verdient een kistje

Website uitgeverij De Eenhoorn