Fatima Huis

Zonnewonder van Charles Eijck, raam zangkoor

Drie jaar geleden schreef ik in mijn blog Kerk dicht dat er misschien wel een wonder nodig was om de Fatimakerk in Weert te behouden. De kerk, meer dan 50 jaar zo vertrouwd voor mij in de parochie van mijn ouderlijk huis. Vanuit onze slaapkamer keken we op de kerktoren.
Het kerkgebouw is gelukkig behouden en heeft nu als Fatima Huis een nieuwe functie. Zondag was ik er omdat het gebouw als Monument van de Maand was opengesteld. Ik sprak er ook even met Thijs Hendrix, initiatiefnemer en eigenaar van Fatima Huis BV en hij heeft grote plannen voor concerten en evenementen in het monumentale gebouw. Er komen sociale, culturele en educatieve activiteiten.
Deskundigen roemden altijd al de geweldige akoestiek. Gisteren twitterde Hendrix een foto van een djembé workshop. Jammer dat ik er niet bij was. Het moet een feest zijn geweest om in die ruimte te trommelen of ernaar te luisteren.
Hendrix heeft ook al de kerk van de Biest gekocht en dat is sindsdien het Franciscus Huis. Deze winter bijvoorbeeld herbergt het gebouw een overdekte ijsbaan. Pater Koolen, mijn godsdienstleraar van de MMS, franciscaan, komt ineens in mijn gedachten. Ik weet niet of hij schaatste, maar ik stel me zo voor dat hij het plan met zijn aanstekelijke schaterlach zou hebben begroet.

Mooi dat twee kerkgebouwen door de ondernemingszin van Hendrix zijn gespaard voor de slopershamer en een nieuw leven krijgen.
Oud en nieuw kunnen goed samengaan, zag ik zondag in de Fatimakerk, zeker als het vanuit respect gebeurt. Het bisdom heeft de kerk weliswaar aan de eredienst onttrokken, maar de Mariakapel is er nog. Het is een plek waar mensen even bidden of een kaarsje aansteken voor een intentie. Ook staan er in de kerk nog enkele biechtstoelen, als relieken van wat ooit was.
De klokken luiden tegenwoordig zelfs weer op gezette tijden, het gebeier dat in mijn ouderlijk huis al die jaren zo vertrouwd aandeed.

Voor het eerst sinds ruim 40 jaar was ik zondag op het zangkoor en zag pas echt hoe prachtig het raam van Charles Eijck met het zonnewonder is. Als tiener heb ik enkele jaren in het kerkkoor gezongen.
Toen was het allemaal zo vanzelfsprekend, het opmerkelijke schip van de kerk met zijn troggewelven, de intieme cryptekerk en het enorme mozaïek dat in de jaren 60 werd aangebracht op het priesterkoor.
De ondertitel van het Fatima Huis is: een plek voor iedereen. Ik wens de inwoners van de wijk én van heel Weert toe dat het gebouw een rijk bloeiend leven te wachten staat.