In sommige delen van Nederland, zoals in de regio Wageningen, hebben de kinderen nog enkele weken vakantie. Van de zomers en van mijn vakanties als kind herinner ik me dat ze eindeloos leken. Doorgaans amuseerden we ons goed.
We (mijn jongere zusje en ik, en vriendinnetjes) speelden met de poppen ('Moedertje spelen'), bouwden tenten in de tuin en organiseerden een songfestival met kinderen uit de buurt. Bij warm weer fungeerde de teil als zwembad.
Geen weg-vakanties, laat staan verweg-vakanties, maar het was goed. Het heeft bij mij een intens gevoel van geborgenheid en tevredenheid nagelaten.
Toch kan ik me ook herinneren dat zelfs wij af en toe niet wisten wat we moesten doen: verveling.
Bestaat verveling tegenwoordig nog bij kinderen? Ze worden beziggehouden door ouders in quality time, naar clubs en cursussen gebracht en anders zijn er desnoods oppassen in de vorm van tv, gameboy of computer. En dat terwijl verveling juist tot creativiteit kan leiden.
Ho, ik zeg niet dat vroeger alles beter was.
Toen ik onlangs tuinbonen aan het doppen was, bedacht ik dat wij als kind al jong onze bijdrage moesten leveren aan huishoudelijke klusjes. We hadden aardbeien en een kersenboom in de tuin. De vruchten moesten geplukt en ontsteeld worden voor de weck. Maar ook waren er de groenten die ingemaakt werden of voor het dagelijks gebruik moesten worden gedopt of schoongemaakt.
Met vier kinderen had onze moeder het druk en wij begrepen dat we een handje moesten helpen. Aardappels schillen en ook mijn eigen schoenen poetsen, vanaf een jaar of 10 denk ik. Gras maaien op mijn twaalfde toen mijn moeder hoogzwanger was van mijn jongste broer.
Die 'kinderarbeid' was vanzelfsprekend en zonder zwaarte. We werden er ook niet voor betaald. Ik denk dat kinderen tegenwoordig, áls ze klusjes doen, daarvoor in klinkende munt worden beloond.
Ik stond er zomaar bij stil onder het doppen van de tuinbonen. Spelenderwijs geleerd.
We leven in een tijd waarin veel groenten voorverpakt zijn, gesneden en gewassen (met de aanprijzing: driemaal in ijswater gewassen. Geen idee trouwens waarom dat driemaal moet).
Ik realiseerde me dat dus niet iedereen meer van jongsafaan leert hoe je groenten schoonmaakt en bv. tuinbonen dopt.
Maar daar hebben we tegenwoordig filmpjes voor. Ik ontdekte Koken met Dorus waarop een duidelijke instructie staat voor het doppen van tuinbonen. En voor het 'dubbel doppen'.
Kijk, dat wist ik niet. Logisch, want bedoeld voor niet zo verse tuinbonen of diepvriesbonen, en die hadden we vroeger niet.
Zo herinner ik ook mijn vakanties.
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad even samen aanpakken als er boontjes schoongemaakt of erwtjes gedopt moesten worden.
Maar het wecken deed mam zelf, want dat was echt secuur werk.
Echte verveling kan ik me niet herinneren, want volgens mij bedacht mam dan wel iets.
Leuk, Karin, dat jij ook deze herinnering hebt. Mam was inderdaad ook wel goed in het bedenken van activiteiten. Naar het bos (Tungelder Wallen), winkeltje spelen en met het keukentje spelen. Maar dan wel zonder de aanmaakblokjes, want dat zou te gevaarlijk zijn.
BeantwoordenVerwijderen