Ik speelde toneel - een monoloog zelfs ooit - met plezier en met schroom. Ongeveer 15 jaar geleden stopte ik omdat ik besefte dat schríjven voor toneel me beter lag. Ik vond namelijk al gauw dat ik overdreef en tijdens het spelen zag ik mezelf vaak staan in het melodrama van een gespeeld leven.
Sindsdien ben ik veranderd. Zou het me nu anders, beter afgaan? Vooralsnog heb ik geen aspiraties het te onderzoeken.
Vandaag 25 januari begint met Gedichtendag de Poëzieweek, met uiteenlopende activiteiten in Nederland en Vlaanderen. Het thema dit jaar is Theater, onder het motto: Uitstromend in het pluche van de zaal.
Ik realiseer me dat ik niet veel gedichten heb geschreven over theater. Onbewust om de genres theater en poëzie gescheiden te houden? Ik verwerk toch ook poëzie in mijn proza? In verschillende jeugdboeken heb ik gedichten verwerkt.
Afijn, hieronder twee van mijn gedichten over theater.
Op deze Gedichtendag verspreid ik nog meer gedichten via twitter.
Ook mijn Schrijversharten-collega's Martijn Adelmund en Laurens van der Zee doen dat op twitter, met #Schrijversharten zoals we dat vorig jaar ook deden tijdens Gedichtendag.
Schrijversharten op Gedichtendag 2017
als we onze maskers afzetten
zit er dan wel
een gezicht onder?
-----------------------------------------------------
je maakt theater
van je leven
een glansrol
in de coulissen
thuis rest slechts
een decorstuk
van bordkarton
dat papperig raakt
door je tranen.
Website Poëzieweek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten