Vandaag is het 25 jaar geleden dat mijn eerste boek verscheen: Reisgenoten gezocht. Op 10 maart 1992 fietste ik naar uitgeverij Zwijsen om het eerste exemplaar op te halen. Ik werd er feestelijk ontvangen.
Enkele dagen later werd ik volkomen verrast door een groot feest dat mijn man in het geheim had voorbereid. Familie, vrienden en collega's van de krant kwamen me feliciteren. Ik was schrijver!
Maar ben je schrijver als je eerste boek gepubliceerd is? Daarvoor schreef ik ook en verschenen er al enkele verhalen voor volwassenen in kleine literaire tijdschriften. Een boek, dat is toch anders. Vanaf mijn twaalfde wilde ik al schrijver worden en, na veel oefenen en vruchteloze pogingen, was ik het dan toch in 1992.
Nu ik terugkijk, zie ik dat ik daarna pas schrijver begón te worden. Mijn eerste roman, - goddank niet uitgegeven -, schreef ik argeloos. Onder een boom op een camping in Frankrijk begon ik in een schriftje aan mijn boek.
Zo eenvoudig zou het nooit meer worden.
Ik dacht meer na over het vak, wilde me blijven ontwikkelen, allerlei genres uitproberen, voor verschillende lezersgroepen schrijven. Het moest vooral niet saai worden.
Misschien had ik nog meer succes gehad wanneer ik me had gespecialiseerd. Maar dit is zoals ik schrijver kan en wil zijn.
Als ik op mijn werkkamer kijk naar de rij eigen boeken, voel ik me op zijn minst voldaan en ook wel trots. Zeker in deze tijd is het minder makkelijk om bij uitgevers gepubliceerd te worden. Ik ben dankbaar dat ik nog steeds de boeken kan schrijven die ik wil schrijven.
Een grote verscheidenheid van inmiddels 33 boeken en daarnaast veel bundels en publicaties waaraan ik heb meegewerkt.
Voorlopig ben ik nog niet uitgeschreven en schrijvers gaan ook niet met pensioen (hebben ze meestal ook niet).
Natuurlijk zijn er al boeken genoeg op de wereld, maar toch denk ik nog steeds iets toe te voegen. Omdat ik met míjn ogen kijk, met míjn oren luister en me gezegend voel met verbeeldingskracht. In het dagelijks leven niet altijd handig, maar voor mijn schrijven onontbeerlijk.
Mijn dankbaarheid gaat ook uit naar familie en vrienden die me gesteund en gestimuleerd hebben en nog altijd belangstellend vragen naar mijn volgende boek.
Ik ben ook mijn uitgevers dankbaar voor hun vertrouwen, mijn redacteuren die mijn boeken nog beter maakten door hun kritische blik. En niet te vergeten al die lezers, jong en oud, in binnen- en buitenland die me soms laten weten wat mijn boek met ze doet.
Want wat is nou een schrijver zonder lezers?
Een overzicht van mijn boeken en ander werk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten