Langszij de tijd - over vergetelheid

Zondag werd in Bunnik een bijzonder boek ten doop gehouden: Langszij de tijd - opgaan in vergetelheid. Een bundel met ervaringen en beschouwingen over vergetelheid, in de ruimste zin van het woord.
Alleenzijn, het leven en de dood, leegte, inkeer, het schemeren van de geest, om maar enkele onderwerpen te noemen.
Voor mij gaat deze bundel ook over vitaliteit en veerkracht. Daar is de samensteller zelf een goed voorbeeld van.

Simon Buschman (75) is de grote inspirator van het boek en hij verzamelde 87 medeauteurs die hij al dan niet persoonlijk kende.
Buschman heeft onder meer gewerkt in de jeugdzorg, als docent, consultant, therapeut, en hij is deskundig op het gebied van verwantschapsvragen.
Als dichter heeft hij een voorliefde voor haiku en tanka. Hij maakte 27 individuele woestijntochten. Eerder al stelde hij bundels samen, die allemaal uitverkocht zijn.

Zelf werkte ik al in 2013 mee aan zijn bundel Dan kantelt de tijd over sleutelfiguren in je leven.
Nu is er dus Langszij de tijd waarvoor ik de bijdrage 'Verzoening' schreef.

In Langszij de tijd staan ontroerende, weldoordachte en zeer persoonlijke stukken die het thema Vergetelheid opriep. Met bijdragen van onder meer Hans van de Waarsenburg, Machteld Bouma, Rob Schouten, Job Degenaar, Wieteke van Dort, Johanna Kruit, Cees van der Pluijm.
Het is een prachtig verzorgde bundel, mét leeslint.


 Website Simon Buschman - ook met de teksten van uitverkochte bundels