Maar deze keer waren we ook met een gezelschap van zes en we hadden veel bij te praten, en te lachen. Uitgebreid dronken we dan ook koffie, lunchten en taartten we in restaurant Linnaeus.
Bovendien 'deden' we Villa Hinkeloord waar Het Depot in 2004 zijn oorsprong had. Ik was al een aantal jaren niet meer bij die vestiging geweest. Fraai is de zichtlijn van de achtergevel naar de Rijn, die onweerstaanbaar trekt en uitnodigt tot een wandeling door de tuin van Hinkeloord.Het Arboretum naast de nieuwe vestiging van Het Depot ligt er trouwens ook prachtig bij. Ik schreef er al eerder blogs over: wat is deze particuliere beeldengalerij toch een aanwinst voor de kunst en voor Wageningen.
Momenteel is Het Depot de nieuwe tentoonstelling 'Onderhuids' aan het inrichten, die op 6 oktober geopend wordt. Maar geen afgesloten ruimtes, schotten of bordjes met Verboden toegang. Je kunt ook nu al een voorproefje krijgen van die nieuwe expositie. En het wordt mooi!Zijden doeken van Teja van Hoften met schaduwbeelden op het strand, geen wonder dat me die aanspreken. Maar ook haar beeld 'bereid' waarbij ik de associatie van een gevallen engel kreeg. Misschien door de hemelse blik van de figuur.
In het souterrain van Villa Hinkeloord was werk te zien van Dominique Rayou zoals afgekloven appels die vast poëtische titels hadden.Van een kastanje-achtige vrucht ontroerde me het subtiele textuurverschil.
En altijd staat er bij binnenkomst dat prachtige beeld van de vrouw met vele deurtjes die de levens van grote kunstenaars en geleerden memoreert.
Zoals je ook elke keer persoonlijk welkom wordt geheten en te horen krijgt dat je de beelden mag aanraken.
Kijken, proeven, voelen, een feest voor de zintuigen.
Website Het Depot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten