Jongen uit de bergen

Dit kindergedicht schreef ik na mijn bezoek aan Nepal in 2010.

Jongen uit de bergen


‘Namaste’ *)
we verstaan onszelf niet eens,
maar onze lippen spiegelen
ons even in dat ene woord.


Toch poetst jouw glimlach niet
de zwarte vegen van je gezicht,
kan mijn glimlach niet de leegte
vullen in jouw buik.


Ik voel de warmte van mijn fleece
de stevigte van mijn bergschoenen
ik zie geschramde voeten op slippertjes
en scheuren in een schamel hemdje.


Marpha, Nepal, april 2010
Foto: Tom van Schendel



Vanuit de hoogte klinkt een fluitje
drie vriendjes wenken op een heuvel
klimmend als een gems schater je omhoog.
Je ziet niet eens dat ik je nazwaai.


Ik blik op naar de bergtop,
meters en meters hoog
Jullie lach, duizendklapper tussen de rotsen,
doet pijn aan mijn oren.


Ik denk aan onze flat, ver weg nu
en kijk op naar 16-hoog.
Ik kom uit school.
Ik heb een gameboy


Jij drie vriendjes.




-------------------
*) groet in Nepal