Moedertaal (2)

linksboven het werk
 van Jantine Bindels

Voor de dialectbundel 'Sjrief plat' (uitgeverij TIC, 2005)schreef ik gedichten bij enkele kunstwerken. Het gedicht dat ik wilde schrijven bij een driedimensionaal werk van Jantine Bindels begon ik per ongeluk in het Nederlands te schrijven. Dat is de taal waarin ik ook het meest schrijf.


Teer
op het scherpst van de snede
zacht
tot op het bot
in een ritme
van geven en nemen
vervloeid
tot broze kracht,
vrijheid.

Het gedicht in deze vorm kon overigens enkele dagen later wel zo zijn première beleven tijdens de 24 uurs Gedichtenmarathon in de bibliotheek van Wageningen op 4 mei 2005.
Maar voor de Limburgse bundel had ik er niets aan. Het bleek geen kwestie van even vertalen, volkomen anders werd het. De beleving is volgens mij intenser, raakt merg en been. En dan is er nog dat slotwoord dat vanzelf anders werd.

Weîk
op 't scherpst van de sneej,
zaocht
tot oppe schînk,
uut gaeve en neme
gewasse,
braekbaar stérk,
ein wécht.

Het woord 'vrijheid' was getransformeerd tot 'kind'.
Ratio versus emotio?

http://www.uitgeverijtic.nl/Sjrief-plat-LiLiLi-51.php