vrijdag 30 april 2021

Dichter bij Weert

Dichter bij Weert, 33 gedichten zijn de komende weken (wegens succes verlengd tot en met 19 september) te zien op etalages in het centrum van Weert. Alle dichters wonen in Weert of hebben anderszins een binding met de stad. Een stadswandeling leidt de bezoeker langs de gedichten die heel gevarieerd zijn. Jonge en oude dichters, verschillende thema's en natuurlijk komt ook corona terug in enkele gedichten.
Een geweldig initiatief van Centrummanagement Weert voor een tijd dat er in de binnenstad veel minder te beleven was door de coronabeperkingen. Maar ook nu de winkels en terrassen weer langzaamaan opengaan, zijn de gedichten een aanwinst voor het centrum.
Ondernemers uit de binnenstad stelden hun etalages beschikbaar. Een jury moest uit ruim 140 inzendingen een keuze maken.
Ik ben geboren en getogen in Weert, maar ben er al vele jaren weg. Toch voel ik me nog steeds verbonden met de stad, ook door mijn familie  en het dialect, het is immers mijn moedertaal. Ik ben blij dat de jury ook mijn gedicht 'Martinustoeëre' heeft uitgekozen.
Bovendien heeft de organisatie een prachtplek uitgekozen voor mijn gedicht: tegenover de stadskerk met zijn Martinustoren én op de etalage van mijn oude favoriete boekwinkel, nu Bruna, voorheen Willems. Voor wie het Weerts dialect niet machtig is, staat hieronder de vertaling in het Nederlands.


Gedichten van minder bekende en bekende dichters in Weert zoals Ton Adriaens, Erik Fikken, Francien Clijsters, oud-stadsdichter Henk Simons.

Wat ik persoonlijk extra leuk vind: het gedicht 'Raam' van mijn nichtje Sandra Verstappen is ook uitgekozen en is te zien in de Beekstraat.

De wandeling is hier gratis te downloaden. Ook is de route op papier te krijgen bij de deelnemende winkels en bedrijven.

Meer informatie op de website van Dichter bij Weert

Foto's van andere gedichten staan hier op de website van Weert de Gekste

 


Martinustoren

De toren van de Martinuskerk,
baken als ik uit Holland kom,
staat daar of helemaal niets veranderd is.

Geen vijftig jaar geleden,
de deur achter me dicht,
ik zoek mijn weg verderop.

Geen vijftig jaar geleden,
na onbezorgd kind zijn
de wereld zwaar voelen
op tere schoudertjes.

De wereld verandert, ik gelukkig ook.
Maar die toren staat nog altijd daar,
laat me zien hoe te leven:
goed geaard reikt hij naar de hemel.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten