Kunst in oase van rust

Op het moment dat ik 's ochtends de kloostertuin binnenliep van de Sint-Paulusabdij, viel de wereld om me heen weg. Toen ik pas tegen het eind van de middag het derde klooster verliet, had ik me urenlang kunnen laven aan kunst en rust. De 1e Biënnale Kunst in de Heilige Driehoek zou ik een totaalbeleving willen noemen, als die term niet zo'n modieus verzinsel was. Maar ik heb zelfs een eucharistieviering in de kloosterkerk bijgewoond, omdat die er voor mijn gevoel wezenlijk bij hoorde.

Drie kloosters in Oosterhout stellen tijdens de biënnale hun deuren open voor kunstenaars en publiek. Ze liggen op loopafstand van elkaar en de Kloosterdreef vormt de loverrijke verbinding.
Het thema is liefde, uit de drieëenheid met geloof en hoop. Ik zie nu al uit naar die volgende biënnales.
In elk van de drie kloosters - de Sint-Paulusabdij, de Onze Lieve Vrouwe Abdij en Sint-Catharinadal - heeft een kunstenaar als artist in residence gewerkt. Dat werk is te zien evenals het werk van in totaal 25 kunstenaars. In schilderijen, mode, video, muziek, installaties en fotografie geven zij hun kijk op liefde.

In de katholieke traditie komen dan natuurlijk de moeder met kind of de pietà terug. Maar zij blijken ook in deze tijd nog krachtig en universeel.

Dankzij mijn bezoek tijdens het kloosterweekend kreeg ik ook een rondleiding bij Sint-Catharinadal in het slotje De Blauwe Camer. Ook daar een pietà, eeuwenoud. In een kast lag een indrukwekkend antiek boek dat aangevreten is door de tijd en zelfs in het restauratieatelier van de zusters norbertinessen niet meer hersteld kon worden. Een kunstwerk op zichzelf. 
Tussen de soberheid van de kleding van de zusters daar vallen de gouden creaties van mode-ontwerper Aziz Bekkaoui des te meer op.
De benedictinessen van de Onze Lieve Vrouwe Abdij hadden nog lang restauratieateliers voor gobelins en middeleeuwse handschriften. Ook vervaardigden ze liturgische gewaden. Kunstenaar Marieke Bolhuis refereert voor haar werk van een neerknielende figuur naar de garenklossen uit die ateliers.
De kunstenaar dre didderiëns verbeeldt in verschillende werken zijn relatie met zijn getroubleerde moeder. Maar ik hoef die achtergronden niet per se  te kennen om mijn eigen interpretatie te geven aan kunstwerken die me aanspreken. Ik zag dat uit de fleurige wringer slechts een doornenkroon geperst werd. De doornenkroon, weer zo'n beladen beeld uit de geloofsgeschiedenis.
Ook als je niet in de katholieke traditie bent opgevoed, zelfs als je niets met geloof hebt, biedt Kunst in de heilige driehoek een schat aan beelden en reflecties van de liefde en het leven, ook in deze tijd.
De keuze van de werken getuigt van lef, want sommige beelden lijken toch wat op vloeken in de kerk. De kloosterlingen hebben ook die kunstuitingen een gastvrij onthaal geboden.
 













1e Biënnale Kunst in de heilige driehoek is nog tot en met 22 oktober 2017 te zien in Oosterhout. Website