Winterdraden

Bij mijn weten praat ik niet hardop tegen mezelf. Maar toen ik vanmorgen de tuin inkeek, hoorde ik mezelf zeggen: 'Oh, wat prachtig.'
Tegen de schuur hangt een groot spinnenweb te schitteren, dat door de rijp extra helderheid krijgt.
Ik bestudeer de winterdraden, maar de spin blijkt niet thuis. In oktober schreef ik in mijn weblog over herfstdraden.
Nu ik dat weblog teruglees, zie ik dat het kerstfeest toen al zijn schaduwen vooruitwierp. Ik maakte er melding van dat de kerstboom van vorig jaar zelfs in de pot weer begon uit te lopen. Hij kon dit jaar wel weer als kerstboom dienen.

Vorige week had ik hem dus alvast bij de achterdeur gezet. Hoewel Kerstmis snel dichterbij komt, staat hij daar nog steeds. Een halfslachtige poging om hem sneeuwvrij te maken, is ingehaald door een nieuw pak sneeuw.

Hem laten ontdooien in de keuken is geen optie, hem naar de schuur slepen met dat doel vind ik te veel gedoe.

Nu hang ik nog tussen geduldig de dooi afwachten en hem te elfder ure alsnog optuigen, een nieuwe kerstboom aanschaffen (maar dan heeft deze - heel sneu - het hele jaar door voor niks zijn best gedaan) of kerstboomloos deze dagen zien door te komen. Het is de vraag of gemakzucht het wint van de hang naar idyllische sfeer.

http://annievangansewinkel.blogspot.com/2010/10/herfstdraden.html